Bağımlılık, bebeklikten itibaren doğal olarak gelişen bir duygudur.
Bu duygu aile içinde başlayarak dalga dalga yayılırken çocukluk ve gençlik dönemlerinde bir sendroma dönüşebilir.
Çocuğun kendi yapabileceği şeylere izin vermek yerine onun yerine düşünüp yapmayı beraberinde getirir. Bu da çocuktaki sorumluluk bilincini zayıflatır.
Bağımlılık duygusunun kontrolü hususunda anne, baba ve sınıf öğretmenlerine büyük görev düşer.
En iyi ebeveyn ve öğretmen kendisini en hızlı “geçersiz” hale getirebilendir.
Çünkü her çocuk özgün ve özeldir. Kendine ait hususiyetleriyle birlikte dünyaya gelir.
Çocukları iyi gözlemlemeli, kişiliğinin gelişimine katkı sunmalı, bu hususta onu desteklerken gölge olmamalı, asla dikte etmemelidir.
Dolayısıyla eğitim, çocuğun yaratılışına ait kodlar üzerinden verilen katkı olmalıdır.
İkinci Kişilik
Yaratılışından gelen özgün kişiliğine aykırı taleplerin ısrarla dikte edilmesi, çocuğu ikinci bir kişilik geliştirmeye zorlar.
Anne-babanın bu baskısı uzun süre devam ederse özgün kişiliği ihmale uğrayan çocuk mecburen doğal olmayan ikinci kişilikle yoluna devam eder.
Zamanla özgürlüğü hissettiğinde özgün kişiliğine dönmeye çalışsa da geldiği mesafenin çok gerisinde kalmış olduğu için tam anlamıyla kendisiyle bütünleşemez.
Artık çift kişilikle hayatına devam etmek zorunda kalır.
Bu da sürpriz bir şahsiyet demektir; Kendinin dahi nerede, ne zaman, nasıl davranacağını ön göremediği garip bir kişilik yapısıdır.
Sürekli iniş-çıkışların olduğu, zaman zaman patlamaların yaşandığı bu zorlu süreç hayatı boyunca ona eşlik edecektir.
Bu da evlatlarımız için bir tür zulümdür.
Ebeveyn ve Öğretmene Düşen Sorumluluk
Bizlere düşen çocuğa gölge etmeden özgün kişiliğini geliştirme hususunda ona süreli ve sınırlı destek olmaktır.
Doğumda anneye bağlı olan bebeğin ilk bağımlılığına son vermek için göbek kordonu kesilir.
Ebeveyn ve öğretmenler de çeşitli bağlarla çocuğun gelişimine destek olmalı ama vakti gelince kendi özgün ve özel yolculuğu için o kordonları kesmeyi de bilmelidirler.
Addiction and Alternate Personality Addiction is an emotion that develops naturally from infancy. While this feeling starts within the family and spreads in waves, it can turn into a syndrome during childhood and adolescence. It causes the child to think and do things instead of allowing them to do things on their own. This weakens the child's sense of responsibility. Mothers, fathers and classroom teachers have a great responsibility in controlling the feeling of addiction. The best parent and teacher is the one who can "invalidate" himself the fastest. Because every child is unique and special. He is born with his own characteristics. He/she should observe children well, contribute to the development of their personality, should not be a shadow while supporting them in this regard, and should never dictate. Therefore, education should be a contribution given through the codes of the child's creation. Alter ego Persistent dictation of demands that contradict his original personality forces the child to develop a second personality. If this pressure from the parents continues for a long time, the child whose original personality is neglected will be forced to continue with an unnatural second personality. Even though he tries to return to his original personality when he feels freedom over time, he cannot fully integrate with himself because he is far behind the distance he has come. Now he has to continue his life with a double personality. This means a surprising personality; It is a strange personality structure in which even he cannot predict where, when and how he will behave. This difficult process, with constant ups and downs and explosions from time to time, will accompany him throughout his life. This is a kind of cruelty for our children. Responsibility of Parents and Teachers Our duty is to provide temporary and limited support to the child in developing his unique personality without overshadowing him. The umbilical cord is cut to end the baby's initial dependence on the mother at birth. Parents and teachers should also support the child's development with various ties, but they should also know how to cut those cords for their own unique and special journey when the time comes. (This is my article published on Insaniyet.net)