Ömrü boyunca hep değişimi , dönüşümü kovalayan Bediüzzaman bu sözü söylemesinin üzerinden bir asırdan fazla zaman geçti. Ama bu söz , bu gün için de en az o zaman kadar anlamlı ve önemli.
Tarihe derinlemesine baktığımda (gerek İslam Mezhepleri ve Fırkaları tarihini , gerekse “Alevilik” tarihini incelediğimde ) şu hakikati net olarak anladım. Peygamberin insanları özgürleştirmek ve sadece yaratıcılarına kul olmalarını sağlamak için getirdiği “en adil yönetim sistemi “ 30 yıl devam etmiştir. Bu zaman dilimi tarihe asrı saadet olarak kayıt düşülmüştür. Peygamber ”benim hilafetim 30 yıldır , ondan sonra ısırıcı bir saltanat gelecektir” sözüyle 30 yıldan sonraki zamanın Kuran ve Sünnetin önerdiği ideal yönetim tarzı olmadığını ifade etmiştir.
İslam’ın temiz , saf , abı hayat dediğimiz suyu Sıffin olayından sonra bozulmaya başlamıştır. Sıffin olayı ve sonrasında Muaviye b. Ebu Süfyan’ la başlayan “ısırıcı” saltanat hayatın her alanını etkilemiştir. Siyaset , maarif , ekonomi , ahlak , sanat v.b. tüm alanlara ısırıcı ve baskıcı bir saltanat ruhu hakim olmuştur. Bu anlayış saltanatı devam ettiren devletlerde de aynen sürdürülmüştür. Çok adalet , özgürlük , insan hakları bazı adil hükümdarların şahsi gayretleriyle sağlanmış olsa da genel itibariyle ihlal edilmiştir. Özellikle Emevilerle birlikte Fetih anlayışı dahi saltanatın yörüngesinde değişmiş ve İslam’da ki fırkaların oluşmasında en temel sebep olarak ortaya çıkmıştır. Peygamber ve sahabenin izlediği fetih yaklaşımı ile emeviler ve sonraki İslam (?) devletlerinin fetihleri arasında çok temel anlamda farklılıklar oluşmuştur. Hilafet anlayışında gönüller , kalpler fethedilirken , saltanat anlayışında bu fetihler daha çok askeri fetihler olarak kalmıştır.(geniş bilgi için bkz: https://www.cemilpasli.com/turk-aleviligi/orta-asya-fetihleri-orta-asya-fetihleri )
Onun için okumalarımızda ve değerlendirmelerimizde İslam’ı önceliyor ve önemli görüyorsak Sıffin’ den önce ve Sıffin’den sonra diye iki ayrı bakışla tarihi ele almamız gerektiğini düşünüyorum.
Bu asrın önemli mütefekkirlerinden Bediüzzaman Said Nursi “eski hal muhal , ya yeni hal ya izmihlal “ sözüyle saltanatı ve 1400 yıllık kadim müesseselerinin değişmesi , değiştirilmesi gerçeğine işaret ediyordu. Saltanat her şeye sirayet etmiş , yayılmış, bulaşmış , her işe rengini vermişti. Ona göre kurtuluşumuz Kuran ve Sünnet ve Sıffin öncesi uygulamalarıyla hilafetin anlaşılıp uygulanması , bu güne uyarlanması , insan hak ve özgürlüklerinin tesisi ile mümkündür. Bu konuda siyaset, sosyal ,eğitim alanındaki tavsiyelerini “eski said” dediği Osmanlı döneminde yazdığı eserlerinde anlatmıştır.
Bu gün ülkemizde iki kesim arasında çok ciddi bir mücadele olduğu açıkça görülmektedir. Bu mücadele hukuk , sosyal , siyasal , eğitim , kültür , sanat v.b. kısaca hayatın her alanına yayılmış durumdadır. Bu iki kesim :
i-Statükocular: Mevcut düzeni muhafaza etmeye çalışanlar , değişim istemeyen , değişimden korkan , geçimini-statüsünü statükoya bağlı düşünenler,
ii-Değişimciler: Yeniliği ve yenileşmeyi savunanlar, ülkede her şeyi çağdaş normlara kavuşturmaya çalışanlar
Statükocular, asırlara dayanan tecrübe ve yöntemleriyle müthiş bir mücadele veriyorlar ve direnç göstermeye çalışıyorlar.
“En büyük zalimler, boynu vurulmamış mazlumlardan çıkar.” Büyük karamsar Cioran’ın sözleri bunlar. Mazlumun öfkesi kadar yıkıcı bir öfke yok. Olamaz. Kendinde hak görür çünkü. Alacaklıdır. Statükoyu besleyen en önemli unsurlardan birisi budur. Zulme uğrayanın , yaşadığı o zulmü başkasına uygulamayı kendinde bir hak görmesi.
Bugün yaşanalar bu değil mi dostlar ? Sokakları, yolları, dağları ateş deryasına çevirmeye çalışan eylemler herkeste korku yaratıyor, yaratmaya çalışıyor. Haklılar korkmakta. Bir son prova gibi. Son bir kalkışma. Gücü göstermenin, ‘ben de varım’ demenin aracı sokakları ateşe vermek. Ölümü yaşamak, yaşatmak iktidarlarının işareti. En acar terör uzmanlarının bile ‘terörün beli henüz bükülmedi’ dediği bir durum bu. Ve statüko bu ruh halini en hoyrat biçimde kullanmaya çalışıyor. (Bejan Matur)
Değişimcilere gelince ; enerjileri , davalarına olan inançları ,dünya ve ülkede esen değişim rüzgarlarının yelkenlerini doldurması ve milletin verdiği açık ve sürekli destekle yollarına gözü kara , hukuk-dışı engellemelere rağmen kararlılıkla devam ediyorlar.
Peki ne olacak ? Şu an statükocular hukuk alanında sıkışmış durumdalar. Bu alanı çok fazla muhafaza edemeyecekleri çok açık. Her tür kural ihlalini yapmasalar dahi bu alanı da muhafaza edemeyecekleri ortada.
Çünkü değişim ve yenilenme , doğal bir olaydır. Değişim ve yenilenme , her an ve her yerde en yetkin bir gerçektir. Değişim ve yenilenme , kimsenin karşısında duramayacağı ilahi bir takdirin , “sünnetullah “ ın bir sonucudur.
(Bu,) Daha önceden gelip geçenler hakkında (uygulanan) Allah’ın sünnetidir. Allah’ın sünnetinde kesin olarak bir değişiklik bulamazsın. Ahzab, 33/62
İki günü birbirine eşit olan ziyandadır (Hadis-i Şerif )
Her gün bir yerden göçmek ne iyi
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.
Her gün bir yere konmak ne güzel,
Bulanmadan, donmadan akmak ne hoş.
Dün de beraber gitti cancağızım,
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.
Ne kadar söz varsa düne ait,
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.(Mevlana)
Elması en kıymetli maden kılan en fazla değişime uğrayan maden olduğudur. Bu gün yeniliği , değişimi , gelişmeyi isteyen hepimize düşen korkularımızdan , paranoyalarımızdan , lüzumsuz hassasiyet ve takıntılarımızdan kurtulup iyiye , güzele , mükemmele doğru değişime yelken açmaktır.
Tabii ki semazen gibi değişimde bir ayağımız değişmez değerlerimizde sabit dururken diğer ayağımız alemi dolaşacaktır.
Tarihte gayri-memnunların kurdukları bir köy bile gösteremezsiniz, ama yıktıkları bir çok görkemli eser vardır.
Gelin hep birlikte değişime açık olalım, değişelim. Biz değişirsek ailemiz , ülke , bölgemiz hatta dünya değişir.
Unutma ! Neyi arıyorsan O ‘sun sen.