Yüce Allah kitabında iki olay anlatır. Bu iki olay birbiriyle karşılaştırılabilecek olaylardır. İlk insan ilk Peygamber H.z Adem emrin dışına çıkmış , yasaklanan meyveyi yemiştir. İbliste emrin dışına çıkmış Ademe secde etmemiştir. Olayın esası aynıdır. ”Emre itaatsizlik” Ama netice farklıdır. Hz. Adem hatasını kabul etmiş rabbinden özür dilemiş ve affedilmeyi istemiştir. ”Yarabbi biz hata ettik nefsimize zulmettik sen bizi affetmezsen helake uğrayanlardan oluruz” demiştir. İblis ise emre itaatsizliğinin neticesinde : “Beni ateşten Adem’i topraktan yarattın. Ateş topraktan üstündür “ diyerek kendini savunmaya başlamıştır. Oysa kulluğun özü teslimiyettir, samimiyettir. Biz de insanız. Hata yapabiliriz, yaparız. Ama istiğfar etmeyi , özür dilemeyi bilmeliyiz. Peygamberimiz (s.a.v.) “Ademoğlu hata eder, hata edenlerin en hayırlısı tövbe edenlerdir” diyerek bu konunun önemine dikkat çekmiştir.
