Mülk suresinde yüce Allah ‘O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü (1) ve hayatı (2 )yaratandır. O, mutlak güç sahibidir, çok bağışlayandır.’ Sözüyle ölümün hayattan önce zikredilmesi İslam’da ölümün hayatın merkezine yerleştirilmesi gerekliliğine en mühim işaret ve emirdir.
Peygamberimiz ‘la ayşa illa ayşul ahire (hayat ancak ahiret (ölümden sonraki) hayatı sayesinde gerçekten hayattır’ ifadesiyle Mülk suresinin 2. ayetini deki ölümü hayatın merkezine alma gerçeğini desteklemektedir.
Bizim kültürümüzde günler dahi güneşin batmasıyla (ölümüyle) başlar.Cuma akşamı Perşembe günü güneşin batmasıyla (ölümüyle) başlar.
‘Yaşamak yavaş yavaş doğmaktır:İnsanın ölümüyle doğum tamamlanmış olur’ der Kemal Sayar.Yani yaşamı tamamlayan yine ölümdür.
O halde her Müslüman sınanmak için gönderildiği şu dünya hayatında , hayatın tam merkezine ölümü koymalı ve hayatını ona göre dizayn etmelidir.
Mesela:Ölüm ne istiyor.Para mı , mal mı , makamı , amal-i Salih mi ?
Ölümün bizi taşıdığı kabir neyi kabul ediyor neyi etmiyor ?
Kabrin arkası ebedi bir alemse O alemde bize lazım olan şeyler nelerdir ?
Ölümün merkeze alınması şahsi ve toplumsal hayatımızı etkiler mi ?
Bizim kültürümüzü bu çeşit soruların cevabının oluşturduğu bir kültürdür.Camilerin girişlerine kabirler yapılır bizim kültürümüzde.Günde 5 defa namaza gelen Müslümanlar ölümü unutmasınlar , ölüm onlardan ne istiyor hatırlasınlar diye.
Kuran-ı Kerim’in 3/1 Tevhid (Allahın varlığı ve birliği) 3/1 de öldükten sonra dirilmekten bahseder. Allaha inanan ve ahiret gününe iman eden her mümin ölüm bilinciyle yaşayan ve kabrin kendisini neye çağırdığını bilen insandır.
Yoksa ölümle başlamayıp , tamamen biten sona eren bir dünya hayatı bilinci ve kurgusu insanı mahveden , her an fani olma, fenaya gitme riskiyle yaşatan korkunç bir haldir.
Adalet duygusunu tam anlamıyla tatmin edecek tek çözümde ölüm bilinci , ahiret inancı yani mahkemeyi Kübra anlayışıdır.Yoksa dünya da çoğu zaman görünüyor ki mazlum zilletinde ,zalim izzetinde bu dünyadan çekip gidiyorlar.Demek bir mahkemeyi kübraya bırakılıyor.
Ölüm güzel şeydir bu dur perde ardından haber
Hiç güzle olmasaydı ölür müydü peygamber.(N.F.K.)