Dinimizin ilk emri “oku”.
Peygamberimiz:”İnsanlar helak oldu,
alimler kurtuldu, alimler helak oldu
ilmiyle amel edenler kurtuldu,
ilmiyle amel edenler helak oldu ilmiyle yalnız
Allah rızası için amel edenler kurtuldu,
onlarda bir uçurumun kenarındadır.”
hadisiyle
her şeyin ilimle başladığını ifade etmiştir.
Allah’tan da hakkıyla yalnız alim kullarının korkacağını
Yüce Allah’ımız kendisi kitabında ifade etmiştir.
Hz Ali efendimiz: ”Bana bir harf öğretenin
kırk yıl kölesi olurum” diyerek
okuyup öğrenmenin ne kadar önemli olduğunu
ifade etmiştir. Peygamberimiz “Sabahleyin kalkıp ilimden
bir mesele öğrenmen bin rekat nafile namaz kılmaktan evladır”
demiştir. Yine Peygamberimiz bir gün mescidine girdiğinde ,
mescidin iki köşesinde iki cemaat görür.
Cemaatin biri ilimle biri zikirle meşgul olmaktadır.
Peygamberimiz ikisinin de hayırlı olduğunu ifade ettikten
sonra “innema buistu muallimen: ben muallim olarak gönderildim “
der ve ilim ile meşgul olanların arasına oturur.
Peygamberimiz ümmi idi ,yani okuma yazması yok idi.
Ona gece namazı farz idi. O okumasını her gece
Kuran-ı Kerim’den yapar, Cebrail’den dersini alırdı.
Biz de Kuran-Kerim’i sürekli masamızın üzerinde tutarak,
her gün ondan ve diğer kitaplarda okuyarak kendimizi
zinde tutmak zorundayız.
Hz. Ali efendimiz “Bedenler yorulduğu gibi
Kalplerde yorulur. Şu halde,
kalplere yeni hikmet
gerçekleri hediye ediniz”
diyerek kalplerin ancak okuyarak
diri tutulabileceğini ifade etmiştir.
Çünkü bu din okumadan öğrenilmez,
Okumadan yaşanmaz.
Okumadan Yüce Allah tanınmaz.
Okumadan imanımız tahkiki olmaz taklidi kalır.
Kısaca okumadan insanı kamil olunmaz.