İlk insan ve Peygamber Adem babamızla başlayan güzel ahlakı inşa etme vazifesi Peygamberimiz Hz. Muhammed(s.a.v.) ile tamamlandı:

Ve şüphesiz sen büyük bir ahlak üzerindesin.(Kalem, 68/4)

Şüphesiz ki Allah’a, ahiret gününe iman edenlerle Allah’ı çok anan kimseler için Allah’ın elçisinde güzel bir örnek vardır. (Ahzâb, 33/21)

Bugün dininizi olgunlaştırdım ve size olan nimetimi tamamladım. (Mâide, 5/3)

Ben güzel ahlakı tamamlamak için gönderildim.(Muvatta, Hüsnü’l-Hulk, 8; Ahmed b. Hanbel, 2/381)

Bir adam: “Ey müminlerin annesi! Bize Allah’ın Resulünün ahlakından bahseder misin?” dedi.  O da: “Sen hiç Kur’an okumuyor musun?” diye sordu.  Adam: “Tabi ki okuyorum.” diye cevap verince Hz. Aişe de:  “Onun ahlakı, Kur’an (ahlakı) idi.” dedi. (Müslim, Salâtü’l-Müsâfirîn, 139 (746)

Mekke dönemiyle temeli atılan ve su basmanı seviyesine çıkarılan İslam Ümranı’nın binası Medine’de tamamlandı.

Beşerin en akıllısı en temiz ve sahih bilgiyle(vahiy)kıyamete kadar  insanlığın ihtiyaçlarına cevap verecek ‘’kök hücreleri’’ miras olarak bıraktı. (Bkz: Sosyal, siyasi, hukuki, kültürel problemlerimiz için ‘kök hücre kaynağımız’ var mı? http://www.cemilpasli.com/egitim/sosyal-siyasi-hukuki-kulturel-problemlerimiz-icin-kok-hucre-kaynagimiz-var-mi )

İslam Ümranı’nı bir vücuda benzetirsek kalp Medine’de atıyor ve tüm dünyanın akıl sahiplerine vahyi(Kur’an/Sahih Sünnet) pompalıyor.

Bugün üzerinde acil ve hassasiyetle üzerinde durmamız gereken konu kalp ile akıl sahipleri arasında vahyi taşıyan damarlardaki daralma hatta tıkanma konusudur.

Kalpte yer alan ‘’kök hücre’’ hükmündeki vahiy(Kur’an/Sahih Sünnet) muhataplarına bu tıkanan veya daralan damarlar yüzünden hiç ulaşamıyor veya eksik ulaşıyor.

Müslümanlarda kolaycılığa kaçarak ve tembellik yaparak doğrudan Kur’an ve Sahih Sünnet’e ulaşıp dinlerini öğrenme yerine suyunun suyu hükmündeki aracılara müracaat ediyorlar.

Kendileri vahye ulaşmaktan aciz aracılar kendi anlayışlarına göre bir din anlayışı oluşturduğundan bu gün istediğimiz ve her zamankinden daha fazla ihtiyaç duyduğumuz birlik ve beraberliğimizi gerçekleştiremiyoruz.

‘’Kur’an’ın hakimiyet-i mutlakası ‘’ başlıklı risalesinde Said Nursi birlik ve beraberliğimizin önündeki en büyük engeli doğrudan Kur’an ve Sahih Sünneti göstermesi, anlatması, götürmesi gereken İslam adına yazılan kitapların, Kur’an ve Sünnet yerine geçerek gölge etmesi olarak anlatır. Çözümü de şeffaf bir şekilde Kur’an’ı gösteren kitaplara müracaat edilmesini tavsiye eder.

Kur’an’ı mana adına az okuyan insanımız özellikle birçoğu sahih olmayan hadisler üzerinden anlatılan bir din algısı içerisinde İslam’ı yaşamaya çalışıyor.

Aslına, orjinaline göre oldukça ilaveler yapılmış  obez din algısı ile karşı karşıyayız.Bu obez din algısı insanlarda günümüzde tartışılan ‘din yorgunu’ insanların sayısını her geçen gün artırıyor.

Kalpten yeterince kan alamayan organlar fonksiyonlarını tam anlamıyla yerine getiremez. Hatta damarlardaki bu daralma ve tıkanma organlarda kangrene kadar gider.

Din’in(Kur’an/Sahih Sünnet) anlaşılması konusunda İmam-ı Azam Ebu Hanife’nin(ö.150/767) yaklaşımı şöyleydi:

Devamını oku...

Tarihin omuzlarımıza yüklediği yük her geçen gün ağırlaşıyor.

Kalıp cümlemiz aslında bu günlerde tam anlamını buluyor.

Birlik ve beraberliğe en çok muhtaç olduğumuz bir dönemi yaşıyoruz.

Mazi-Hal-Müstakbelde bizi birleştirecek ortak paydalarımız/asgari müştereklerimiz yerine bizi ayrıştıracak

azami farklılıklar üzerinde durduğumuz takdirde birlik ve beraberliğimiz zarar görüyor.

Binlerce ortak noktamız yerine onlarca farklı tarafımız ayın güneşi kapatması gibi bizi karanlıkta bırakıyor.

10 Kasım klasiği gibi yine tartışmalar.

Herkes her konuda diğeri gibi düşünmek  zorunda değil elbette.

Ama herkes diğerinin düşüncesine saygı duymak zorunda.

Her zaman yazıyorum:

Bir amelin , Salih amel olması için en az 3 şartı birlikte taşıması gerekiyor.

Ben bu şartlara Salih amelin saç ayağı diyorum.

Bunlar:

1.Adalet

2.Düşünce özgürlüğü

3.İstişare

Bu 3 nden biri eksik olduğunda Salih amel gerçekleşmez.

Zira yapılan işin adil olması için herkesin düşünce özgürlüğüne sahip bir biçimde istişare ile fikrini ifade etmesi gerekir.

Veya istişarenin hakkıyla yapılması için insanların adil olması ve düşüncelerini açık yüreklilikle ortaya koyabilmesi şarttır.

Başka bir açıdan da adil insanlar bir araya gelip istişare yapamadığı sürece düşünce özgürlüğü gerçekleşemez.

Mazi-Hal ve İstikbalimize dair tüm kişi ve konuları bu ölçüyle değerlendirmek zorundayız.

Devamını oku...

Ramazan Bayramı dolayısıyla mesaj yayımlayan Başbakanlık Basın Yayın ve Enformasyon (BYEGM) Afyonkarahisar İl Müdürü Cemil Paslı, bayramların sosyal hayatın en temel ilkesi olan iletişim ayarlarının gözden formatlandığı, sevgi ve gönül birliğinin zirveye çıktığı özel günler olduğunu söyledi.

Başbakanlık Basın Yayın ve Enformasyon (BYEGM) Afyonkarahisar İl Müdürü Cemil Paslı, Ramazan Bayramı dolayısıyla mesaj yayımladı. Paslı mesajında, Yılda iki kez idrak ettiğimiz bayramların sosyal hayatın en temel esası olan iletişim ayarlarının formatlandığı, sevgi ve gönül birliğinin zirveye çıktığı özel günler olduğunu söyledi.

İLETİŞİMİN ZİRVE ZAMANLARI BAYRAMLARDIR

Peygamber Efendimizin “İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız” hadisi şerifini de hatırlatan Paslı, Peygamber Efendimizin “Aranızda selamı yayınız” sözüyle de iletişimin temeli olarak “Selam”ı belirlediğini ve çevremizde selam vermediğimiz kişiler varsa bayramda mutlaka ilk selam vererek iletişime geçmemizin önemine dikkat çekti.

Dini inancımıza göre iki Müslüman’ın 72 saatten fazla birbiriyle küs durmasının haram olduğunun altını çizen Paslı, “İdrak edeceğimiz mübarek Ramazan Bayramını vesile kılarak, özellikle küs olduğumuz kardeşlerimizle barışmayı, sıla-i rahimde bulunmayı, sadece zenginlerle değil, garip-gureba ve fakir-fukarayla, komşularımızla bayramlaşmamız gerekir” dedi.

ZOR GÜNLERİN SON GÜNLERİ OLSUN

Milli birlik ve kardeşliğimizi hedef alan terör olaylarına da değinen Paslı, “Terör belasının, Türkiye’nin uluslararası alandaki itibar ve güvenini sarsmanın yanı sıra, 1000 yıldır birlikte yaşatılan Türk-Kürt kardeşliğini hedef aldığı bilinciyle bu mübarek günleri değerlendirerek kardeşliğimizi yeniden pekiştirmeli ve ülkemizin yaşadığı zor günlerin son günleri olması için dua edelim” dedi.

Devamını oku...

Şu kısacık hayat değirmeninde bize verilen süre ve imkanlar sınırlı, istek, talep ve emellerimiz sınırsızdır.

‘Şimdi’ ile yüzleşmek, kendisiyle, aynalarla barış içinde bir hayat sürmek çoğumuzun cesaret edemediği bir husustur.

‘Şimdi’ ile yüzleşemediğimizde ya geçmişe(mazi), ya da geleceğe(ati) kaçarız.

Kur’an-ı Kerim dünya ve ahrette insanın bu kaçış mazeretine dikkat çeker ve uyarır:

O gün insan:  “Kaçacak yer yok mu?” der. Kıyame, 75/10

Ve kaçış için sürekli ürettiğimiz, süpervizörlüğünü şeytan ve nefsin yaptığı mazeretler...

‘Yarın yaparım’, ‘Daha sonra’, ‘Referandumdan sonra’, ‘Seçimden sonra’, sonra, sonra, sonra...

Ve hiç beklemediğimiz bir zamanda ‘kalemleri bırak’ emri.

Ortaokulda Fen Bilgisi öğretmenimiz Faruk hoca çoktan seçmeli, doğru-yanlış ve boşluk doldurmalı 100 sorulu bir soru kağıdı hazırlamış,

her doğru cevabın 1,5 puan olduğunu ifade etmiş ve toplam 30 dakika süre sınırı belirlemişti.

Bu halde 66 doğru 100 puan almanıza yetiyordu.

Bir hafta sonra 1200 kişilik Alparslan Ortaokulu idarecileri, öğretmenleri ve öğrencileri ile beni tanımış, Faruk Hocam beni okulda meşhur etmişti.

Sebep, Faruk Hoca benden 66 doğru cevap isterken ben 30 dakikada 92 doğru cevap işaretlememdi.

İlkokulu Çeltek Köyünde okumuş 55 bin nüfuslu Zile ilçesinde 2 ortaokuldan birisinde yaşadığım bu onur beni çok etkilemişti.

Bu olayı hiç unutmadım.

İnsanlara elimden geldiğince hep beklediklerinden daha fazlasını vermeye çalıştım.

18 yaşında Sağlık Memuru olduğumda Yozgat-Çekerek-Kazankaya’da aynı anlayışla çalışmaya başladım.

Babaları kanserin son aşamasında olan evlatların hakları olmayan bir talebi dile getirdiklerini düşünerek ezile-büzüle,

‘’Cemil Bey, babamızın ağrıları sabah şiddetleniyor, sabah namazından sonra iğne yapmak için bizim eve gelebilir misin?’’ diye sormuşlardı.

‘’Elbette dedim, bizi devletimiz 7/24 esasına göre hizmet için yetiştirdi’’ diye cevap verdim.

İğne sonrası hazırlanan kahvaltıdan rahatsız olmuştum.

‘’Teyze bu kahvaltı beni rahatsız ediyor, lütfen, ben görevimi yapıyorum’’ diye rahatsızlığımı ifade ettim.

Teyze’nin cevabını da hiç unutmadım:

‘’Evladım, sağlıkçım, yiğenim benim evime sabah namazı DEVLET geliyor, bunun karşısında benim hazırladığım kahvaltının sözümü olur’’ demişti.

Teyzem beni 18 yaşında bir delikanlı değil, DEVLET olarak görüyordu.

Bu bakış açısına biz ‘Anadolu İrfanı’ diyoruz.

Rabbim yine GERÇEK İYİLİĞE kavuşmanın sevdiklerimizden harcamaktan geçtiğini hatırlatıyor bize:

Sevdiğiniz şeylerden harcamadıkça, gerçek iyiliğe asla erişemezsiniz. Her ne harcarsanız Allah onu hakkıyla bilendir. Al-i İmran, 3/92

Bu yazıyı arkadaşım, dostum, kardeşim Yusuf ÇİĞDEM’ in vefatı yazdırdı.

Devamını oku...