Sosyal Politikanın merkezinde aile olmalıdır. Aile anne , baba ve çocuk (3) tan oluşan toplumun yapı taşıdır. Aileyi  esas almadan kadın , çocuk ve erkeklere yönelik politika geliştirmek mümkün değildir.

03 Temmuz 2005 tarihinde çıkarılan 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu ve 08 Mart 2012 de çıkarılan 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun mevzuat olarak en çok aileyi ilgilendiren yasal metinler olarak uygulanıyor.

Üzerinden 8 yıla yakın zaman geçen Çocuk Koruma Kanunu ile ilgili geçenlerde bir gazetenin manşetten verdiği bir istatistik dikkatimi çekti. TÜİK' e göre son 4 yılda çocuk suçu sayısının yüzde 36 arttığı kaydedildi. Kanun; bir taraftan iyi niyetle bakıldığında  çocuğu korumak için cezaları silerken veya indirirken , diğer taraftan onları suç örgütlerinin potansiyel malzemesi haline getirebiliyor.

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun metninde de buna benzer dikkat edilmesi gereken hükümler var.

Benim önerim; Aileyi , yeni kurduğu bakanlığın isminin başına koyacak kadar önemseyen ve tüm sosyal politikaların merkezine alan hükümetin Aileyi direk ilgilendiren 5395 ve 6284 sayılı iki yeni kanunun uygulama sonuçlarının masaya yatırıldığı geniş katılımlı en az 5 günlük bir sempozyum düzenlemesi. Bu sempozyumda akademisyenler , hukukçular , aile ve sosyal politikalar çalışanları , Diyanet İşleri Başkanlığı Aile İrşat Bürosu Çalışanları ,  Sivil Toplum Kuruluşları ve Yerel Yönetimler gibi ilgili tüm taraflar davet edilerek iki kanunun sonuçları enine boyuna tartışılmalıdır.

Her teorinin uygulamada mutlaka düzeltilmesi ve düzenlenmesi gereken parçaları olur. Bu eşyanın doğasında vardır. İnsanlar ne kadar çaba gösterirse göstersin plan , proje ve teorilerini uygulamaya yüzde yüz aktaramazlar.

Aile gibi temel bir konuda çok iyi niyetle ve büyük hedeflere yönelik olarak çıkarılmış bu iki kanun metni yapılacak sempozyumla tekrar gözden geçirilmelidir. İlave edilmesi , düzeltilmesi , çıkarılması gereken maddeler revize edilmelidir.

Devamını oku...

Sosyal dışlanma insanlık tarihiyle başlayan bir süreçtir. Babamız Hz. Adem’in oğlu Kabil için , kendi yaptığı hatalar ve olaylara yaklaşım biçimini hesaba katmadan ilk sosyal dışlanmaya uğradığını iddia eden  kişi diyebiliriz. Habil ve Kabil hediyelerini sunarken birisi iyi niyetle kazandığı ürünün en iyisini Rabbine takdim etmiş , diğeri kötü bir niyet ve yanlış bir hesapla yetiştirdiği ürünün en kötüsünü hediye olarak sunmuştur. Hediyesi kabul edilmediğinde ise hatayı kendinde aramak yerine başkalarını suçlama yolunu seçmiştir.

Aslında Hz. Adem ile İblis arasındaki yaklaşım farkını da sosyal dışlanmanın ilk örneklerinden olarak zikredebilriz. Kendi icat ettiği üstünlük ölçüsüyle Rabbinin emrine uymayan İblis yaptığı hatayı anlayıp özür dilemek yerine inatla söylediklerinin doğru olduğunu iddia etmiş ve iddialarını ispatlamak içinde Yüce Mevla’dan kıyamete kadar mühlet istemiştir.

Hz. Yusuf’a kardeşlerinin yaptığı ve canına kast etmeye kadar uzanan yaklaşım biçimi tipik bir sosyal dışlama örneğiydi.

Alemlere rahmet olarak gönderilen son peygamber Hz. Muhammed (s.a.v.) sosyal dışlanmanın zirveye çıktığı bir zamanda vazifelendirildi. 18-60 yaş arası erkeklerin merkezde durduğu çocuk , yaşlı , kadın , özürlü ve arap olmayanların sosyal dışlanmaya maruz bırakıldığı bir sosyal hayat vardı  Mekke’de. Kabe’yi tavaf etmek için zengin Mekke ’lilerin kiraladığı elbiseyi giymek zorundaydı yabancılar. Kiralamak için parası olmayanlar Kabe’yi ancak çıplak olarak tavaf edebilirlerdi.

Peygamber ömrü boyunca bu dışlanma hastalığıyla mücadele etti. Ama o kadar yaygın bir toplumsal alışkanlıktı ki Peygamberin görme özürlü  ve gariban olan Abdullah bin Ümmi Mektum’ a davranışında kendini gösterdi ve Rabbi tarafından uyarılmasına sebep oldu. (Abese suresi,80/1-12)

Devamını oku...

02-07 Temmuz arası Ankara’da düzenlenen ‘Aile İrşat ve Rehberlik Büroları’ nda görev yapan personele yönelik eğitim seminerinde ‘İletişim’ (Dinleme-Konuşma-Problem Çözme) konulu sunumumu paylaştım. 150 yi aşan katılımcıyla Aile odaklı iletişim tekniklerini konuştuk.

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının bu haliyle teşkilatlanması bu alanda dev bir adımdı.(http://www.cemilpasli.com/sosyal-hizmet/aile-ve-sosyal-politikalar-alaninda-dev-bir-adim-atildi) Ancak aile müessesi sadece bir bakanlığın çalışmalarıyla yetinilecek bir alandan çok daha geniş bir alanı içeriyor. Bunun farkında olan ASPB birçok kamu-yerel yönetim ve STK ile protokollerle belirlenen ortak çalışmalar içerisine giriyor.

Aile İrşat ve Rehberlik Büroları bu açıdan bakıldığında önemli bir yük alacak , önemli bir katkı verecek mahiyette görünüyor. Daire başkanlığı çatısı altında şekillenen yapı kurulduğundan bu güne hızlı adımlarla önemli hizmetler ortaya koyuyor.

Birçok faaliyetine yakından şahit olduğum bu büroların zaman içerisinde Diyanet İşleri Başkanlığı hizmetleri içerisinde ilk 3 e gireceğine can-ı gönülden inanıyorum. Eğitimdeki personelin daire başkanından tüm çalışanlarına yüksek motivasyonu bende çok iyi yolda oldukları kanaatini pekiştirdi.

Dib te yapılan Vaizliğe Hazırlama Müfredat Programının hazırlık çalışmalarına da katıldım. O çalışmalarda da gördüm ki Aile İrşat Büroları kurum tarafından da  çok önemseniyor ve büro personeli için güçlü bir alt yapı çalışması öngörülüyor.

Daire Başkanımız Doç. Dr. Huriye Martı bu gayret , samimiyet ve temposuyla  büroları etkin ve verimli bir hale getirecektir. Bunun için personelin eğitim ve materyalle desteklenmesi ve sağlam , güçlü yasal altyapı ve imkanlarla donatılması gerekiyor.

Ülkemizde devlet ve ASPB olarak  evlenecek her gence ‘evlilik sertifikası’ vermek ve sertifikası olmadan nikah kıymamayı stratejik hedef olarak koymuşsak , kayınpeder ve kayınvalide okulundan bahsediyorsak bu gibi kardeş organizasyonların çoğalması ve bakanlığın paralel hizmetlerine katkı vermelerini desteklemeliyiz.

Devamını oku...

(Peygamberimizden çok güzel bir yaşlı rehabilitasyon örneği)

Ensardan yaşlı bir kadın Resulullah'a (s.a.) gelerek.

- Ya Resulullah! Bağışlanmam için bana dua et.

Resulullah (s.a.) :
- Bilmiyor musun ki cennete yaşlı kadınlar giremez, buyurdu.

Bunun üzerine kadının ağlamaya başlaması üzerine Resulullah (s.a.) gülümseyerek:
- Sen o gün ihtiyar bir kadın olmayacaksın. Allah'ın "Gerçekten biz hûrileri apayrı biçimde yeni yarattık. Onları, bâkireler kıldık.Eşlerine düşkün ve yaşıt." buyruğunu hiç okumadın mı ? (Vakıa 36-37)

Yukarıda anlattığımız olay özelde yaşlılar genelde her yaş grubu için mükemmel bir rehabilitasyon örneği aslında. Peygamberimiz burada ‘la ayşa illa ayşul ahire – hayat ancak ahiret hayatı sayesinde hayattır.’ Cümlesiyle ifade ettiği öldükten sonraki ebedi hayata dikkatleri çekiyor ve diyor ki ;

---Ey yaşlı; ‘erzelil ömür’ denilen hayatın en sıkıntılı zamanı olan bu ihtiyarlık sen de baki değil , en genç , en güzel , en mükemmel , bakire-bakir bir halde ebedi bir hayat için tekrar yaratılacaksın. Üzülme , ağlama , sabret , sabret ki o cennet ellerini açmış seni bekliyor. Sen yeter ki bu geçici duruma sabret ve şükret diyor.

---Ey özürlü; sen de üzülme.Bu halin baki değil.Üstelik rabbin sana bu dünyada sahip olmadıklarından dolayı seni kat kat ödüllendirecek.Şu kısa dünya hayatı imtihan meydanıdır.Sen yeter ki bu geçici duruma sabret ve şükret diyor. (Bu konuda Hz. Cüleybib üzerinden ‘dezavantajlı gruplara yönelik bir rehabilitasyon örneğini de bir önceki yazımızda vermiştik.Bakınız:http://www.cemilpasli.com/egitim/peygamberimizden-dezavantajli-gruplar-icin-bir-sosyal-rehabilitasyon-ornegi )

---Ey musibetzede; Bu musibet sen de kalıcı değil,geçecek.Ve rabbin o musibetle sen den aldığından çok daha güzelini sana ebedi bir surette verecek.O musibet ya günahlarına kefaret ya da derecenin artmasına sebep olacak. Sen yeter ki bu geçici duruma sabret ve şükret diyor. Bu konuyla alakalı daha ayrıntılı bir hadisi de zikretmek gerekiyor.

Devamını oku...