Yaygın din eğitimi sempozyumunda bir katılımcı anlattı. 4 yaşındaki çocuğunu kreşe gönderen bir anne çocuğuna ‘büyüyünce bana bakacaksın değil mi ?’ diye sorar.
Çocuk ‘tabii ki anneciğim sizin yaptığınız gibi görevli bakıcılar tutarım , huzurevine gönderirim’ diye cevap verir.
Daha önceki yazılarımda ifade etmeye çalıştığım gibi kreşe gönderilen çocuğa neden gönderildiği , sebep ve gerekçeleri çok iyi açıklanması ve zamanlamasının çok iyi ayarlanması gerekiyor.
Aksi takdirde ‘kreş eken huzurevi biçer.’ kuralı canımızı yakacaktır.
Çocuklar her şeyi oyun olarak algılar.Namaz kılan anne ,baba ya da bir büyüğü çocuğa kızarsa çocuk ‘ben bu oyunu sevmedim’ şekliyle değerlendirir. Nurten Ceceli Alkan küçük yaşta çocuğuna Hz. İbrahim’in kıssasını anlatan bir kitap verir.Çocuk kitabı okurken sorar:Anne ateş Hz. İbrahim’i neden yakmadı ? Anne:Çünkü Allah onu çok seviyor. Çocuk bu cevap üzerine fırının ateşine elini uzatır ve yakınca ağlamaya başlar.’Anne Allah beni niye sevmiyor diye sorar.’
Çocukluk insanın anavatanıdır , temelidir , güzelliklerin ya da problemlerin kaynağıdır.Bu sebeple millet ve devlet olarak özellikle 0-3 ve 4-7 yaş aralığındaki çocuklarımız üzerinde yoğunlaşmalıyız.
Bu konuda özellikle anne-babaların kendilerini çok iyi hazırlaması gerekiyor.Milli Eğitim Bakanlığı okullar ve Halk eğitimlerde , Trt tüm kanallarıyla , Diyanet İşleri Bakanlığı ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı çocukların bu kişiliğinin oluştuğu 0-7 yaş aralığına odaklanmalıdır.
‘Gömleğin bir düğmesi yanlış düğmelenirse diğerleri de yanlış gidecektir’ kuralıyla devlet-millet olarak kaliteli bir toplum istiyorsak 0-7 yaşa yoğunlaşmak zorundayız.Çocukları bir fidan gibi düşünürsek , fidanda küçükken oluşan bir çizik ileride fidan büyüdükçe nasıl büyüyorsa , çocuklukta yapılan hatalarda , küçükken küçük gibi görünse de çocuk büyüdükçe onunla beraber büyüyor.
Bu sitede aile ve toplumun temel taşı olacak , geleceğimiz çocuklarımız üzerine çok yazı yazdım. Özellikle 
Gazetecinin biri feminist görüşleriyle tanınan bir bayanla reportaj yapıyor.Kadın 43 yaşında ve ilk bebeğine hamile.Eski görüşlerini öne sürerek kadını sıkıştırmaya çalışıyor gazeteci ve şöyle soruyor:”Kafası çalışan bir kadın evde oturup çocuk bakmaktan daha önemli işler yapabilir” diyordunuz ama şimdi hamilesiniz? Kadın:”Ama Tanrıya şükür , çok geç olmadan aklım başıma geldi,beni iyi dinle genç adam .Sakın düşüncelerimden vazgeçtiğimi sanma.Dün istediğim her şeyi bu günde istiyorum…Yalnız bu gün bir şeyin farkına vardım;her şeye bir anda sahip olunmuyor…Şu an istediğim ve ihtiyacım olan şey…Çocuğumu doğurmak ve onunla birlikte olmak” 
