Yurtta 8 yıl çalıştım. Grubumda bulunan hiçbir çocuğumdan 18 yaşını doldurup memur oldukları halde irtibatı kesmedim. Bizim çocuklarımızın takibinin memur olsalar ve evlenseler dahi en az 25 yaşına kadar yapılması gereğini savundum. Bu konuda Bakan ve Genel Müdürümüze öneriler sundum. Bu şekilde irtibatlı olduğum üniversiteyi bitirmiş olan gencimiz vardı.
Hayat hikayesi ağırdı. Bu ağırlık zaman zaman onu ciddi bunalımlara sürüklerdi. Oturur, konuşur, dertleşirdik. Bazen sohbetle, bazen bir psikiyatr desteğiyle aşardık bunalımları. Böylece hayat inişli-çıkışlı devam etti. İyi bir üniversite bitirdi. Mezun olduktan sonra memleketine gideceğini söyledi. Ama giderken yüzünde yavaş yavaş toplanan kara bulutlar kendini hissettiriyordu.
“İrtibatı koparmayalım, telefonunu sürekli açık tut, benim de bazen seninle konuşmaya ihtiyacım oluyor” dedim. ”Tamam hocam “ dedi.
Memlekete gitti. Bir kaç gün geçmişti. Gece 02.00 lar da telefonuma bir sms düştü. Sms bizim delikanlıdan geliyordu ve aynen şöyle yazıyordu.” Bilinmedik bir hüzün var içimde, Bir gariplik. Anladım ki, ya ben fazlayım bu şehirde, ya da biri eksik.. “
Can Yücel’in şiirini yazmıştı bana. Durumun ciddiyetini anlamıştım. Bunalımdaydı ve yanlış bir şeyler yapabilirdi. Mutlaka müdahale etmeliydim. Derhal yataktan fırladım. Avukat arkadaşımı aradım. Ona gittiği ilçenin savcısına ulaşmasını, emniyete talimat vererek bizim delikanlıya otel kayıtlarından ulaşılarak kaldığı otelden alınarak tedaviye yönlendirilmesini rica etmesini istedim. Savcı bey gereğini yaptı. Emniyet güçleri delikanlıya kapıyı otel görevlisine açtırarak ulaştıklarında; O tek kişilik odasında duşunu almış, bornuzu üzerindeyken, ağır bir bunalım içerisinde, tehlikeli bir teşebbüsün başlangıcında bulmuşlardı.
Emniyet marifetiyle en yakın Akıl ve Ruh Hastalıkları hastanesine yatırıldı. Tedavisi yapıldı. Delikanlı şu an evli, 2 çocuk sahibi ve saygın bir meslek sahibi olarak hayatına devam ediyor.
İrtibatın ve ilginin bir insanı nasıl hayata döndürdüğünü ve bir insanı yaşatmaya vesile olmanın, bütün insanlığı yaşatmak kadar önemli olduğu hakikatini iliklerime kadar yaşadım ve o gece gelen sms ve sonrasında yaşadığım saatleri asla unutamadım.