Hayatta duyduğumuz ve okuduğumuz çok anlamlı sözler vardır. Adeta konsantre ürün gibi tefekkür ettikçe genişler ve tek bir cümleden ciltler dolusu mana çıkabilir. Ayetler , hadisler böyledir. Ayet ve hadise ömrü boyunca muhatap olmuş onları yaşayan kamil insanların bazı sözleri de böyledir.
Ebu Bekr-i Şiblî hazretleri, 400 hocadan ders alıp onlardan öğrendiği 4 bin hadisin içinden seçip 4 cümle çıkarmış ve öğrendiği ve yaşadığı tüm tecrübeyi bu 4 cümlenin anlattığını söylemiştir:
1- Dünya için, dünyada kalacağın kadar çalış!
2- Ahirete için orada kalacağın kadar ehemmiyet ver !
3- Allah’a muhtaç olduğun kadar itaat et!
4- Ateşe dayanabileceğin kadar günah işle.
Yakup Şafak hoca Mevlana Celalettin Rumi’nin 25 bin beyitlik Mesnevi’sinin tüm anlatmak istediği manayı ‘Din nasihattir(din samimiyettir)’ hadisinin anlattığını söylemişti.
Bediüzzaman Said Nursi çok sık kullandığı ‘el baki-hüvel baki’ cümlesiyle de dünya ve ahiret hayatına dair çok önemli bir düstura dikkatimizi çekiyordu. O ve onun adına yapılan iş , söylenilen söz baki gerisi oyun ve eğlenceden ibaret.
SONSUZ bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım.