"Dost bağına sebepsiz girilmezmiş" derler.

Kültürümüzde karşılığı olan çok güzel bir yaklaşım.

İnsanın insana işi her zaman düşer.

Hakiki dost ise, dostu yardım istemeden yardımına koşandır.

Evet! Günde 40 defa Fatiha suresi ayeti olan “İyyake na’büdü ve iyyake nestain/Biz yalnız sana ibadet ederiz ve ancak senden yardım dileriz” sözümüzü yineliyoruz.

Tabii ki arayan ve isteyen insan olmaktan ziyade, istenen ve aranan insan olmak daha makbul.

"İnsana ancak çalıştığının karşılığı vardır." Necm, 53/39

Kim kazanmazsa bu dünyada bir ekmek parası,

Dostunun yüz karası, düşmanının maskarası.

Mehmet Akif Ersoy

Ancak şu gerçeği unutmamak lazım ki; imtihanın gereği olarak gönderildiğimiz dünyada yollar hepimiz için inişli-çıkışlı dostlar.

And olsun ki, sizi korku ve açlıkla, mallardan, canlardan ve (alın teri) ürünlerinden eksiltmekle imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele! Bakara, 2/155

Yukarı çıkarken, makam-mevki sahibi olurken, para kazanırken –nefsimize gurur gelmemesi için- tekbir getirip her şeyden büyük Allah’ımızı hatırlarken, aşağı inerken, makam mevki ve para kaybederken –ümitsizliğe düşmemek için- yine Allah’ı tespih ederek, herkes terk etse de bizi terk etmeyen yaratıcımızı unutmamak hadisin emri.

O halde ‘’veren el alan elden üstündür’’ tespiti çerçevesinde çalışıp kazanıp veren el, aranan, istene kişi olmak en güzeli.

Devamını oku...

İnsan ahsen-i takvime(en güzel suret) doğru yükselebildiği gibi, esfel-i safiline(aşağıların aşağısı) yönünde yuvarlanabilme potansiyeliyle dünyaya gelir.

Yukarı ve aşağıya yönelik sınırsız bir yol açılmış imtihan için gönderilmiş beşerin önüne.

Bir ömür boyu yaptığı tercihler onu melekleri geride bırakan bir ulviyete çıkarabildiği gibi, şeytanları geride bırakan bir rezaletler çukuruna yuvarlayabiliyor.

En kadim ve 7/24 nefes almadan işini yapan düşmanı şeytan insanı dalalet uçurumlarına yuvarlamaya çalışıyor sürekli.

İnsan en büyük kuvveti zaaf ve aczini bilip Rabbine ve O’nun 124 bin Peygamberi vasıtasıyla gönderdiği kopmaz ipine sarılırsa şeytana ve nefse karşı başarılı olup yaratıldığı ahsen-i takvimde kalırken, dalalet çukurlarına düşmekten de kurtulur.

Zaaf ve aczini bilen insan ne yapar?

Fiili ve kavli dua ve tevekkülle sürekli Rabbinim inayet ve yardımını talep eder, istiğfar ve tövbe ile de şeytan, nefis ve dostlarının hücumlarından korunur.

Kendinde kuvvet ve kudret izafe eden insan içine düştüğü gurur ve kibirle şeytan ve nefse karşı savunmasız kalır. Onların 7/24 hücumlarına dayanamayarak esfel-i safiline düşmekten kurtulamaz.

Kur’an-ı Kerim’de Yüce Allah ve tarih kitapları gurur ve kibirle kendine aşırı güvenen insanların başına gelen ibretlik hikayelerle doludur.

Bunlardan birisi Karun’dur.

Karun o kadar zenginlemiştir ki; hazinelerin altından anahtarlarını 40 devenin ancak taşıdığı bildirilir.

Allah’ın bu lütfuna mazhar olmuş Karun’a Hz. Musa ve Hz. Harun zekat(fakirin hakkı) istenmeye gittiğinde;

Paranın kendisine sağladığını düşündüğü kuvvet ve kudretle  gurur ve kibire bürünerek Hz. Musa ve Hz.. Harun’a şöyle cevap verdi:

Devamını oku...

Eşyalar çift yaratılmıştır.

‘’Eşyanın hakikati zıddının bilinmesiyle anlaşılır= İnnema el-eşyae tuğrefu bi-ezdadiha’’

Yüce kitabımızda konu insana yüklenen 2 zıt programla açıklanır.

(7) Nefse ve onu (insanın özü olarak) şekillendirip düzenleyene;

﴾8﴿  Ona kötü(fücur) ve iyi olma(takva) kabiliyetlerini verene!

﴾9﴿  Nefsini arındıran elbette kurtuluşa ermiştir.

﴾10﴿  Onu arzularıyla baş başa bırakan da ziyan etmiştir.

Şems, 91/7-10

Nefsini fücurdan/kötülükten arındırıp temizleyen kurtulmuş, herhangi bir çaba ve gayret ortaya koymadan nefsini kendi halinde bırakan ise fücur bataklığında boğulmuş, dünya ve ahiret zararına girmiştir.

Şu hakikat kesindir ki;

Nefsin fücurdan/kötülükten temizlenip takva ve iyiliğe yönlendirilmesi için gayret ve çaba gerekirken, fücur/kötülüğe boğulması için sadece kendi haline bırakmak yeterlidir.

Rabbim bize tertemiz emanet ettiği gönül ve akıllarımızı imtihan süresi boyunca göstereceğimiz gayret ve çaba ile cennet karşılığında tekrar temiz teslim almak istiyor.

Devamını oku...

İki atasözümüzün ortasında geçirmeli ömrünü insan…

Bazen; ‘’Taş yerinde ağırdır.’’

Bazen de ‘’Yuvarlanan taş yosun tutmaz.’’

‘’Yaşamak’’ sadece nefes aldığımız zamanı kapsamaz dostlar.

Nefes alırken; Ölmeyen, ölümü aşan işler yaptıysanız siz hiç ölmezsiniz aslında.

Dünyanın her tarafına saçtıysanız tohumları eğer, onlar sizi yaşatır kıyamet sabahına kadar.

Hayatı, Kur’an’ın ifadesiyle ‘’koşturan adam’’ formatında yaşamalı.

Ama ‘’koşturan adam’’ın elinde kendine ait, özgün hayır tohumları ve fidanları olmalı, ekmesi ve dikmesi için.

Hayır tohum ve fidanları için bazen kovanına çekilip üretmeli onları.

Taş gibi ağır olmalı kovanında, mekanında, vatanında.

Bir ayağı taş gibi sabit, ağır, kovanında tohum ve fidan üretmeli.

Diğer ayağı hayrın tohum ve fidanlarını alemin her tarafına dikmeli.

Ve hayatı 5-6 şeritli otoban gibi dizayn etmeli insan.

Bir şeritte tıkanma yavaşlama olursa sinyal verip diğer şeritten devam etmeli yoluna.

Yorulunca bir işte dinleneceği diğer işleri olmalı.

Ve kendisine rızık olarak verilen her şeyden karşılıksız harcamalı veren adına.

İnfak bir hayat tarzı olmalı.

Gülümsemeyle ve selam vermeyle başlayan infak verilen bütün nimetlerin üzerinden ve bolca, cömertçe kendisine verdikçe daha fazlasının geleceği inancı ve imanıyla devam etmeli.

Devamını oku...